Το γερμανικό έθιμο της «Γιορτής των Φαναριών»
Το γερμανικό έθιμο της «Γιορτής των Φαναριών»
Στις 11 Νοεμβρίου γιορτάζεται στη Γερμανία η γιορτή του Αγίου Μαρτίνου (Sankt Martinstag). Η ημέρα αυτή είναι γνωστή και ως «Γιορτή των Φαναριών» (Laternenfest). Τα παιδιά στη Γερμανία αναβιώνουν έθιμα από την ιστορία του Αγίου Μαρτίνου, που έζησε τον 4ο αιώνα μ. Χ. και ήταν στρατιώτης στην υπηρεσία του ρωμαϊκού στρατού, γρήγορα όμως τον εγκατέλειψε, ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και έγινε μοναχός και αργότερα Επίσκοπος, αφιερώνοντας τη ζωή του στο να βοηθάει τους φτωχούς, τους αρρώστους και γενικά οποιονδήποτε είχε ανάγκη.
Ένα από τα έθιμα αυτά είναι ότι τη νύχτα της γιορτής βγαίνουν στις γειτονιές τους, κρατώντας τα φαναράκια που μόνα τους έχουν φτιάξει τις προηγούμενες μέρες στο σχολείο, τριγυρνούν τραγουδώντας παιδικά τραγούδια για τον Άγιο Μαρτίνο (Laterne, Laterne … – Ich geh mit meiner Laterne… ) και δέχονται διάφορα κεράσματα!
Έτσι και τα παιδιά της Στ’ τάξης του σχολείου μας – στα πλαίσια του μαθήματος των Γερμανικών και με αφορμή την ημέρα της Γιορτής των Φαναριών – τραγούδησαν χαρούμενα – κρατώντας τα αναμμένα φαναράκια τους- σε άλλες τάξεις του σχολείου το τραγούδι “Ich geh mit meiner Laterne” («Προχωρώ με το φαναράκι μου…»), το οποίο έμαθαν με μεγάλο ενθουσιασμό τις προηγούμενες ημέρες! Διηγήθηκαν την ιστορία του Αγίου Μαρτίνου, εμπλούτισαν τις γνώσεις τους και το λεξιλόγιό τους με ευχάριστο τρόπο, συζήτησαν και για τα υπόλοιπα έθιμα της ημέρας, μαθαίνοντας έτσι με βιωματικό τρόπο ορισμένα πολιτισμικά στοιχεία της Γερμανίας. Μα το κυριότερο: Μετέδωσαν -με αφορμή αυτή τους τη δράση- το πανανθρώπινο και τόσο επίκαιρο μήνυμα αυτής της γιορτής, που δεν είναι άλλο από το να νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπό μας, να βοηθάμε με όποιον τρόπο μπορούμε και να μοιραζόμαστε απλόχερα…
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε: «Μοιρασμένος πόνος είναι μισός πόνος, μοιρασμένη χαρά είναι διπλή χαρά!» (auf Deutsch: „Geteiltes Leid ist halbes Leid, geteilte Freude ist doppelte Freude“)
